Sonbahar rüzgarlarıyla
Ara sokaklarda kilise çanları...
Yine aşkları sürüklüyor,
Yüzleri yaklaştırıyor...
Benim içimde
Tüm pencerelerim açık kalmış.
Serinlikler kırıklarımı
Süpürüyor.
Kağıtta gidip gelen
Kurşun kalem sesleri...
Yeni bir hikaye için
Güne umutlar doğuruyor
Ve ben kendi adıma
Bir tane tutuyorum ki
Bambaşka bir sükunet
Çöküyor ellerime...
Masalarda fısıltılar..
Kaldırımda bozuk paralar..
Bu semt bana
İçimi ısıtan filmleri hatırlatıyor.
Yeniden canlandırıyor.
Her gün sabırla taşıyor adımlarımı.
Adımlarım sokak sokak
Sıkıntımı dağıtıyor.
Yolda gülümsüyorum kendi kendime.
Biraz hüzün biraz huzur...
Mahalleme güz ışıkları vuruyor.
Sonbaharın sesinde ne varsa
İçimi rahatlatıyor.
Tüm bir yılın ifadesinde
Ela gözler gibi güz.
Renkeleri konuşturuyor,
Ruhumu yeni bir dille
Buluşturuyor
Ve geçip gidiyor nihayet.
Benim de saklanma
Zamanım geliyor sokaklara
Ve yeni rüyalara dalıyorum.
Kimbilir ne zaman
Biri gelip alacak beni bu mahmurluktan.
Yeni bir sayfa açılacak.
En mutlu zamanlarım kaydolacak.
Sonunda gözyaşlarım
Silinecek ruhumdan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder