"Öylece dönüyor dünya, tüm canlılığı ve tüm caniliğiyle...
Sanki hiç an meselesi değilmiş gibi bir manşete düşmek. Sanki manşete düşmek bile binde bir ihtimal değilmiş. Dünyadan silinip gidivermekte hiçbir zor yan yok ve bugüne gelmemiz belki en büyük tesadüf. Yine de öyle değilmiş gibi devam ediyor insan. Görmezden gelmenin kolaylığıyla, rahatın getirdiği kataraktın maliyetinin ne kadar ağır olabileceğini duymazdan geliyoruz.
Ya da sadece ben yaşın getirdiği bir panik yaşıyorum belki. Belki sadece benim aptallığım ölümün, sakatlığın, yalnızlığın, kimsesizliğin, evsizliğin bir adım ötede olduğunu yeni idrak etmek. Tüm dünyayı olduğu haliyle kurulmuş ve anlatılan tüm tarih güzel, korkunç, ilginç bir hikayeymiş gibi dinlemek.
Tesadüfen içinde tutulduğum bir oyundan atılma korkusuyla başladı her şey. Şimdi hala devam ediyor? Ne korkunun adı var, ne unutkanlığın. Hiçbir şey yeni değil dünyada, sen sonradan anlıyorsun sadece. Ve tüm bunları bile bile yine de her şeyi bilir gibi yaşıyorsun.
Bugün hangi yanılsamasındayız zihnimizin?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder