Çok üzülüyorum bazen / Bazen sık sık üzülüyorum / Bazen de ikisi birden / Sesim sözüm kesilesi oluyor o demlerde / Ben zaten hep gidesi / Bitmedi gitti şu ruhumun çilesi
İstiyorum ki serbest kalsın ruhum. Ben ne zaman kendime sesli söylesem bunu, akla getirdiği imge bu dünyaya ait olmuyor. Bu dünyada var olamayacak onca şeyi nasıl oluyor da gönül istiyor?
Akıl alacalı bulacalı. Sıcak sisler inmiş ruha. Gaipten sesler iyi dilekler sunuyor. Havada hiç koku yok, hiç rüzgar... Zaman durdu işte. Sanırım Araf buna deniyor...
*Fotoğraf: Matt Black
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder