Baktığım şey çok güzeldi, sadece doğmakta mı batmakta mı bilemedim ve korktum delicesine ama içimdeki ılıklığı hiçbir şey geçiremedi. Henüz....

Bir gün geldi ve büyüdük.

Aynı girdaplara düşmeyecek deneyimlerle baştan alabilmek... en azından bunun umudu...

Bir iki gün idare eder işte. Sonra yine hayat, yine fırtına, yine koşarayak yürekler...

Çok mu mutlu ne? Adeta yaklaşan bir fırtınanın habercisi olacak kadar...