Gece Gece Gökkuşağı

Mola! Berdevam

İnadımızdan can verdik, gönül mü vermicez?

Dünden aldığımız ders: Berdevam!

Umudumuz bu sınavdaki yanlışlar doğrudan götürmesin. Yoksa o zaman...

Mola! John On My Mind...

Some people just sings my mind out loud
and 
I LOVE'EM!!!!

Yavrum, dışarısı çok soğuk!

EVDEKİLER!

 TADINI ÇIKARIN!

Yapacağın tek şey şu:

Yolda kalıysan...

Yataktan hiç çıkamadıysan...

Hastalıktan kurtulamadıysan...

Bir hastalık yakalayıp eve sığınmanın yolunu bulamadıysan...

İşleri toparlayamadıysan...

Toparladıklarının tahsilatını yapamadıysan...

Terk etmeyi başaramadıysan...

Bir anda yalnız kaldıysan...

Yalnızlıktan bi türlü kurtulamadıysan...

Şu işi bi türlü kıvıramadıysan...

Onca yıl onca gayret yine de şu dünyayı anlayamadıysan...

...aptallığından değil canım kardeşim, koduğumun sorunları hep çalışmadığımız yerden çıktığından!

O zaman tek yapacağın şey:

-ister 21'i ister 22'si olsun, her daim-

EY EVREN!

ŞU AN VE BİR MÜDDETTİR VE BİR MÜDDET DAHA...

SANIRIM EN ÇOK BUNA İHTİYACIM VAR VE OLACAK.

BİR EL AT ARTIK GÖZÜNÜ SEVEYİM!

This is how I feel...

Sanki...

Just In The Mood For...

Mola! Up In Flames

Ne kadar minik olursa olsun, o kayış tutmuş kederime derman olmaya çalışan herkes... Allah sabır versin. 

Ben sanırım artık olmayan birini özlüyorum bu defa... Yani daha gelmeden mi başladı hüznü şimdi?

Inspiration #0612

Believe in the good charm of fate, it's real! 

Here I Go Again...

And I am only this motivated about it...

Would you cry this out with me?

Yay! On the road again!

I don't care if the winter is coming.
I'm on my way for a late fall trip.
So now if you excuse me, I want to get hypnotized with the feeling of a long, cold, white journey...

Don't Forget About to Stop Making Sense

This could be an anthem for this campaign...

If you don't know where to begin you can try this song. 
Pay attention to the lyrics and find yourself just in space with cows.
BTW those words and the melody... REALLY?!

Cignenmis Ekmek Gibi...

Belki sandığından daha büyük her şey.
Belki daha da kalabalık ve sana yakın.
Geçmişte sevdiğin şeyler burnuna girdikçe sevmiyorsun, onu fark ettin belki.
Ama en garibi bu vaziyet çok huzursuz edici.
Neyse umalım ki ve diyelim ki bu demler de geçici...

Finally partying wins!

It's the party night of a party girl.
So, I had to stop working  and... ROCK ON!
Now, if you excuse me...

Mola! The Trapeze Swinger

I still and will always remember...

...and will always keep you on my mind.

Not to forget love touched me not only in my dreams.

I felt it on my skin, under my skin as it was soft and warm and so completing.

I noticed a trapeze swinger in me and till then she lingers in me, sings your name and recalls one more breeze from May.

To recover and to sink into that feeling forever.

Pazartesi... Bu hafta uçuyoruz!

Bu haftaya kafa kıyak, kollar dolu başlıyoruz. 

"Masamdaki dağı eritmek için güç ve kanat ver Tanrım bana!"

Hazır olun, uçuyoruz!

Akşama Ayılmak için Bir Doz

Akşama uyanmak için birebir...

Dalgalı bakışlarla geceye uyanın, kaçırabileceğiniz çok an var! 
Benimse aklıma takılanların hepsi geçmişe kazındı. 
Gözümün önünden gitmeyen yüzün için de gelsin...

Olmasaydın... / In Your Eyes...

Ne düşünüyordun bilmem. 

Aklında ne vardı bir geceden bir sabaha koşarken...

Olmasaydın olmaz mıydık ben emin değilim. Ama daha kötüsü var. 
Olmasaymışız da olurmuş be Mustafa'm. 
Keşke huzuru uykudan önce bulabilseymişsin. 
Neyse ki senin alnın açık...

Wish # 158

Dikkat dikkat, bu bir dilektir.

Önceden bu sabah düşünülerek dilenmiştir.

Çoğu zaman gerçekleşmiştir.

Umarım bugün de...

Değilse bile bilmeliyim ki çok yakında belirecektir.

Bir zamanlar üzülünce...

Bir zamanlar çok ama çok üzülünce, ama böyle sakin sakin, ama derin derin...

                bir şey olurdu.

İyi bir şey, ama böyle hafifcecik, ama tüm varlığına yayılan ve huzur veren.

Bir zamandır olmuyor.
Bir zamandır huzur bir yerde karar edip durmuyor.

Haydi hayırlısı deyip geçemiyorsun.

Kısmet.

Ama bilesiniz, böylesi hiç içime sinmiyor.

Someone Knows Me Really Good!

Because they wrote my manifest for life on a sign and took its photo! 

Thank s guys!

And One More Esperanza...

... just for me. 

Just to remind me that there were so many happy moments and so many more waiting to pop up. 

All around the world... At anytime... Randomness is the charm of it. 

Countdown for Esperanza - 1

And we know it, we know it deep inside. We don't need to be told. But we always need to be reminded somehow. Hopefully by catchy riffs...

Countdown for Esperanza - 2

And this is for the ones who had to take so many unnecessary conversations. 
I hope for us a peaceful and silent state of mind for a while. 
Till we get back our sanity for instance... 

or maybe loose it for someone who deserves at least....

Thurssssssdaaaaayyyyyy!

If it is enough to make you joyful, go for it. I'll need a cup of coffee first... Humpf!

If you're a victim of hangover:




If you haven't slept at all:



If you're still dreaming and you're not sure if you wanna wake up though you have enough energy to read this:

Countdown for Esperanza - 3

Today this one is for happy couples out there... and the ones who still believe in that they're about to meet theirs... and it's just a matter of time... hopefully...

Kendime Not -1

Bira İçen Kızlara Mola

Az biraz da şişkinlik. Gavuru pahalı yerlisi yersiz gazlıdır. Çok da anladığımdan değil ya hani. Cep şişesine çok da kalmadı beyler, haydi hayırlı işler...

Ve fonda... Hum The Bassline Çalıyordu

İnen günün ardından yükselen manzara çarpabilir seni. İçine çekebilir. Dudaklarına çekip ruhunu bir dikişte içebilir.

Sen buna kendini bırakabilirsin. Hoşuna gidebilir, seve seve tükenebilirsin. Son lokmanda tüm kaybettiklerine ve kayboluşuna pişman da olabilirsin.

Bunun bir adım öncesinde bambaşka bir ihtimal yatıyor olabilir. Onu da aslında yakalamış olabilirsin. Elinden kayıp gitmiş yahut hiç senin olmamış olabilir. 

Sen yine de madem içine düştük deyip, hayatı tüm façalarıyla bağrına basabilirsin. Ve o seni yine de ısırabilir. Ve bu sonsuzlukta böylece hep sürüp gidebilir.

Bir uçurum, seni içine çekebilir. Seni büyüleyebilir. Sen kurtuluşuna inanırsın. O senin felaketin olabilir. 

Olsun. Felaketin olsun, ağlarsın ve bin yıllık deyişlerde yeniden canlanırsın...

Yaş aldıkça, yara aldıkça, kandıkça iflah olmuyorum. Bu kaçıncı cuma...

Baktığım şey çok güzeldi, sadece doğmakta mı batmakta mı bilemedim ve korktum delicesine ama içimdeki ılıklığı hiçbir şey geçiremedi. Henüz....

Bir gün geldi ve büyüdük.

Aynı girdaplara düşmeyecek deneyimlerle baştan alabilmek... en azından bunun umudu...

Bir iki gün idare eder işte. Sonra yine hayat, yine fırtına, yine koşarayak yürekler...

Çok mu mutlu ne? Adeta yaklaşan bir fırtınanın habercisi olacak kadar...

Ya Mola Ya Bir Teselli Ver!

Ya  istemediğimiz görevler, ya istemediğimiz isimler ya da istemediğimiz kavgalarla eritiyoruz buzdan dağ gibi hayatlarımızı.

Buna bir çare yoksa en sevdiğim versiyonundan gelsin... 

*Bunu seviyorum en çok, ne var?!

Orası da Sakin mi Başladı?

Bir gün daha aynı göğün kardeşleriyiz. 

Bir sabah oluyor yine bir gökte.
Bir yerde gök rengi gözler güne uyanıyor. Hem de çok erken, hem de çok serin.
Aklında ne var kim bilir, kimler geçiyor aklından. İlk anda değil ama. 
Çünkü ilk anda akla birini düşürmek çokça kadınlara ve muhakkak bana mahsus.

Bir sabah daha oldu şimdi bu gökte.
Altında düz renkleriyle standart bir heyecanla uyandım. Ne çok erken ne çok geç, ne de çok serin ne de sıcak sayılır. Aklımda yerli yersiz usuller, yerli yersiz isimler, gözümde yersiz yere sürdürdüğüm hayaller peyda oldu yine. 
Hem de ilk andan mı? 
Bilmem. Artık benden akan zamanda hiçbir anı netlemek kolay değil.
Çünkü aklıma saldığım ipler ne zaman bende, ne zaman olmadık bir hayalde belli değil.

Bu sabah oldu ama sonunda. Çoğunuz için zor bir geceden sonra oldu. Çoğunuz için alelade doğdu güneş. Hayatın aleladeliği ezeldendir hem lanetimiz hem kurtarıcımız oldu. Bugün güzel bir pazartesi yine de...

27 - Bakın Son Kez Söylüyorum

Ben bu yaşa çok umutlu girdim ey sikrıtçılar, hiç laga luga etçek köşeniz kalmadı! 

HANİ NERDE KARDEŞİM! NERDE 27'NİN UĞURU ?!

Güzide bir pazar günü. Komşu mahallemde, Galata Muhallebicisi'ndeyim. Aldığımdan beri giymeye kıyamadığım dandik bluzum üzerimde, önümde bilgisayarım açık, çalışmam gerektiği gerçeğinin üstüne çıkmaya çalışıyorum. Bu kendimi Paris'te yazar havasına sokma gayretim işe yaramadığı gibi daha bir ümüğüme basıyor adeta.

Aksi gibi arzularımın da şelale olduğu bir dönemdeyim. Yaşımın gereği gibi umutlu, heyecanlı ve olgun bir güven içerisindeyim... zannediyorum. Ama bu umduğumun taklidinden başka bir şey değil. Tabiatıyle de şu an çok klişe yollardan alınacak serotonin desteğine ihtiyacım var çocuklar. Çok net.

O yüzden kusura bakmayın...

I FEEL YOU BABY!

He might be the only one who really could feel me... (Sigh)

Might Be Good To Know

You know...

I was just thinking...

Maybe it might be good to know that...

< volume up and listen to me, this is for you, from the deep of my heart >

Çok Sıktın, Mola!

Gerçeği saklayacak denli tatlı şeylerden korkuyorum. 
O denli tatlı keklerden, o denli tatlı kıyafetlerden, o denli tatlı erkeklerden de tabii ki... Kadınlar? (Onlar benim radarıma girmiyor, o tehditten kurtulmanın da imkanı yok beyler kafanız böyle güzel oldukça)

Ama korkunun ecele faydası olmadığından yiyip içip kuşanıp aynı ağlara düşüyoruz öyle değil mi?

Ya o değil de işler tıkırında gidince AY PEK HOŞ OLUYOR da, kesata bağlayınca pek hüzünlü.

Neden şu ana kadar bir şey anlamadınız biliyor musunuz? 

Çünkü size dinletmeden önce ben dinleyip izliyorum bunları. BU NE KARDEŞİM? (bknz. aşağısı - benimki sütlü olursa sevinirim)

(Kime) HAYIRLI İŞLER!

Şimdi kim koşarak uzaklaşmak istemiyor ki buradan?
Kim varacağı hiçbir yer yuvası olmayacağı için 'nereye kadar' diye düşünmüyor?
Kim artık burası evi olmadığı için yalnızlık hissetmiyor?

İnsanlıkta hak, haksızlıktan nadir bulundu hep. Kim, bizden başka, çapulculara bu kadar göz göre göre pabuç bıraktı, işte onu bilmiyorum. 

İçinde debelendiğimiz çöplüğün rahatı bol olsun, haydi işlere şimdi. Deh!

LYKKE LI - POSSIBILITY from Frode & Marcus on Vimeo.

Enfes: Bir Taşla İki Kuş

Oradalar, biliyorsunuz, biliyoruz... sonra?

Hayatın birçok noktasında olduğum gibi sanatta da huysuzumdur. Hele ki tiyatroda. Hele ki mevzu bahis acı gerçeklerse. Çünkü anlatılacak şey birilerinin acısı ise, sizin onu ifade etmenizle, başkalarının acısını alkış için peşkeş çekmeniz arasında çok ince bir çizgi vardır.

Ama şimdi ben size uzun uzun duygularımı, beklentilerimi anlatsam ne önemi var. Önemli olan biri o çizgiyi görmüş, anlamış ve çekmiş. Ve çizginin iyi tarafında hepimizin bilip de görmezden geldiği o konuyu resmetmiş. / Çünkü kimsenin söylemediğini ben söyleyeyim. GÖRSEN NE OLACAK? Yok bilmek önemli de, acıyı paylaşmak da goy goy. İnanmıyorum ben bu palavralara. Yetemediğimi bilmek acıtıyorsa evet bilmesi daha ağır geliyor. Bilip de yetemeyeceksem bilmek daha erdemli değil daha kaypak geliyor. /

Ama uzun süreden beri ilk defa bir şey oldu. Biri bana bir şey anlattı. İçinde merak ettiklerim, bilmediklerim ve hiç merak etmediklerim de vardı. Ama onlar anlattı, ben dinledim. Kimse kimseye saldırmadı, kimse kimseyi hayattan çıkarıp fil dişinden çerçeveye sokmaya çalışmadı. O yüzden de adam gibi dinledik, adam gibi anladık ve kimse bir şey yapmayı beklemedi. Ama biz bekledik kendimizden. Biz ya da ben uzun süredir ilk defa uykusuz bırakıldığım için kızmadım. Çünkü oyun gibi, metin gibi, hayat gibi bunda da 'yapma' yoktu. 

Her şey kendiliğinden oldu.

Sonunda birileri ne yaptığını biliyordu.

 - 0 -

Bu haftanın bir başka enfesi Mira'dan. Ayda Kahvaltı albümü çıkalı çok oldu ama dinlemek benim için bu haftaya kısmetmiş. Bir An adlı parçasını oyundan önce, aşağıdakini ise sonra dinlemelisiniz. Ama biliyorum ki siz şimdi tersini yapacaksınız ;) Yine de oyundan sonra bir daha dinleyin, beni o zaman anlayacaksınız.

STOP SPEAKING, STOP IT! MUMMY IS WORKING

So Good, So Far

Let the can-not-publish-in-time-ever week begin!

IT'S ALL GOOD, IT'S ALRIGHT, BREATHE AND KEEP CALM!

God! Why I DO love humanity in such an intense way?!

To kickstart your own day try this one:

* Thanks to Nesli for my motivation picks...

Arzu Ettiğimiz FeSLefe

Henüz kafamdaki haftasonundan çıkamadım ve orada da iş vardı.

O yüzden izninizle bugün biraz sapla samanı karıştıracağım.

Bu esnada;


Dirty Projectors - 'Stillness Is The Move' ile  dominorecordco

Geçen Pazarın Şiiri - 44

Özlem gri bir bulut yüreğimde

Yağmur dolu.

Yağmur yağıyor yanaklarıma;

Mavi damlalarım solgun yüzlü,

Hüzün dolu.

Yağmur sonrası, aşk

Bir fırtına saçlarımda.

Dudaklarımda toprak kokusu,

Titriyor ellerim

Bir servi yaprağı gibi.

Bir müzikle canlanıyor anılar.

Acı dolmuş, 

Hasret dolmuş tozları.

Sonra gidiyorum ben.

Başka hayatlara dalıyorum.

Ötekilerle,

Diğerleriyle uğraşıyorum.

Bekleyen dertler 

Çekip gider belki diye.

Yorgun düşüyorum,

Bir tül gözlerimin önünde.

Çabalıyorum,

Çabalar sonuçsuz,

                                                          sonsuz sorular dolu.

Enfes: Garden Sale

sun.day.sky özlemini Garden Sale'le giderdik...

Ey sevgili modern pazar insanı dün neredeydin? Daha doğrusu şöyle; dün Garden Sale'de değil miydin?!

İşte pişmanlık geliyor hazır ol. Zira biz çok eğlendik! Maçka Küçükçiftlik Park tatlı pazara ev sahipliği yaptı dün. Showhow organizasyonuyla gerçekleşen etkinlikte pek çok tasarım meraklısıyla buluştu. Benim gibi kağıt defter meraklısı için Kumm ve Kağıthane standları işgal edilmek üzere beklerken Gamze Saraçoğlu, Duygu Cinisli, Selim Baklacı, Asu Aksu gibi pek çok isimden süper kıyafetler de zaman zaman kuyruklar yarattı.

Rejimde olmam ne kadar acıymış di mi? :(

Ben yine de en çok Pestemalz'ın peştemalları ve 62 Design'ın oyuncaklarını beğendim. Maaş alamam çok acı mı oldu önümüzdeki ayımı mı kurtardı bilemiyorum tabii. Bir de her yerden sarkan çaputlara bayıldım!

BEN DE İSTİYORUM!

E peki sen alışveriş yapmadın da naptın diyenler için:

1) Ona buna rastlayıp sözleşmeden görüşmenin keyfini çıkardım.

2) Çimlere yayılıp kitap okuma keyfim Güney Meydan fırsatını kaçırınca geldi idye üzüleceğime fırsattan istifade iyice bir yaydırdım.

3) Evet gençler ben de en az sizin kadar etrafı kesip saçma sapan yorumlar yapmayı 

seviyorum ;) (Hiç itiraz etmeyin, siz de yapıyorsunuz!)

Kamera arkası yaptım, iyi olmuş mu?

Hala ne kaybettiğini anlamayanlar için, hemen her şey yarı fiyatınaydı, müzikler süperdi, çim zaten candı.

Ha akşamki konseri ben de kaçırdım o ayrı. Benimle bu acıyı paylaşmak içinse Ceylan Ertem'le bugünü kapatalım:

Mola! No Sense!

Kusura bakmayın ama ben erkekleri de anlamıyorum.

Günaydın!

27 - Gün değil ama akşam gibi

Bu içimde asılı kalan eski dost, hüzün. 

Beni anlaması en sevdiğim yanı.

Bugünlerin de geleceğini biliyorduk. Her şey her an toz pembe olacak değil ya. Ben griyi de severim aslında. Pembeyle de iyi gider... Ama insanın içi sükunete bürününce çok garip oluyormuş. Yani benim için çok alışıldık bir durum değil en azından. Ama çok nadir de değil galiba artık.

Öyle kırılmış gibi değil. Biri ölmüş gibi de değil. Ama kapanmış gibi. Ardından sakince on yıldır yaşadığın evin kapısını son kez kapatmış gibi. Bunu biliyorum çünkü yaptım. An geldi ve kapıyı çekip boşluğa yepyeni bir adım attım.

Şimdi yine oradayım.

Bekliyorum, kapı henüz aralık.

Ama yine yapacağım. Dostça sarılıp bir geçmişe daha, o kapıyı çekip kapatacağım ki o çok güzel günlerim hiç bozulmadan sonsuzluğa uzasın.Yine yeni bir adımı daha hiç korkmadan bırakacağım boşluğa. Çünkü biliyorum orada bekleyen de yepyeni bir yüze bürünmüş benim hayatım. Ben hayata gündüz ve gecede, ışıkta ve boşlukta, her koşulda sarılmaktan yanayım. 

Şimdiyse donakalmışım. Biraz izin verin. Sanıyorum bu defa koşamayacağım. Bu defa biraz durup bu alışık olmadığım dinginliğin - yirmiyedinin - tadını çıkaracağım. 

Geçen Pazarın Şiiri - 43

Yarılanmış pencereden esen rüzgar,
Vazgeçilmez ıslığı gecelerimin.
Ne zaman elim itmeye gitse
Penceremin kulpuna,
Serin nefesini bileklerime sarar gecenin.
Ve ben ne ardına kadar açarım
Ne de sesini keserim perdelerimden.
Yalnızca aralar bırakırım.
Biraz biraz üflesin karanlığın ayazını.
Hep aynı tedirginlikle hoş olur tenim,
Dalıp giderken bitmeyen estirikli
Türküsüne mavi kenarlıklı pencerenin.
Kimi zaman değişik bir hikaye anlatılır.
Çoğu zaman aynı yaralarımı sızlatır.
Yakınır durur 
   "Zaman akar da
    Acıyı yerli yerinde bırakır"
Ağırlığınca soluk, derinliğince bakış,
Yüklü kalır yüreğinde.
Ruhunda avaz avaz bir kaçış,
İçinde bir tenha köşenden
Tenha diğer köşene.
Tenin duvar olmuş kaderinin
Tükenmek bilmeyen serzenişlerine.
Çığlıkları gömüp burnunun direğine,
Savıp göndermeyi borç bilmişiz kadere.
Umudu bağlayıp da 
Asla yerinde tutamadığımız kadere
Tutmuş borçlanmışız.
Toprak aşkı, sanat aşkı, ten aşkı derken,
Karşılıksızlıkta zaman akıp giderken,
Elimizi atıp bir yerinden 
Tutmak varken hayatı,
Yaşanmamışlıklara sayıp yediğimiz haltları,
Borçlanmışız hayata.
Şükrederken, itiraz ederken, söylenirken,
Borç bilmişiz her adımda atlamayı
Bir kalemde kaybedeceğimiz hayatı.