Ben bu yaşa çok umutlu girdim ey sikrıtçılar, hiç laga luga etçek köşeniz kalmadı!
HANİ NERDE KARDEŞİM! NERDE 27'NİN UĞURU ?!
Güzide bir pazar günü. Komşu mahallemde, Galata Muhallebicisi'ndeyim. Aldığımdan beri giymeye kıyamadığım dandik bluzum üzerimde, önümde bilgisayarım açık, çalışmam gerektiği gerçeğinin üstüne çıkmaya çalışıyorum. Bu kendimi Paris'te yazar havasına sokma gayretim işe yaramadığı gibi daha bir ümüğüme basıyor adeta.
Aksi gibi arzularımın da şelale olduğu bir dönemdeyim. Yaşımın gereği gibi umutlu, heyecanlı ve olgun bir güven içerisindeyim... zannediyorum. Ama bu umduğumun taklidinden başka bir şey değil. Tabiatıyle de şu an çok klişe yollardan alınacak serotonin desteğine ihtiyacım var çocuklar. Çok net.
O yüzden kusura bakmayın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder