İnen günün ardından yükselen manzara çarpabilir seni. İçine çekebilir. Dudaklarına çekip ruhunu bir dikişte içebilir.
Sen buna kendini bırakabilirsin. Hoşuna gidebilir, seve seve tükenebilirsin. Son lokmanda tüm kaybettiklerine ve kayboluşuna pişman da olabilirsin.
Bunun bir adım öncesinde bambaşka bir ihtimal yatıyor olabilir. Onu da aslında yakalamış olabilirsin. Elinden kayıp gitmiş yahut hiç senin olmamış olabilir.
Sen yine de madem içine düştük deyip, hayatı tüm façalarıyla bağrına basabilirsin. Ve o seni yine de ısırabilir. Ve bu sonsuzlukta böylece hep sürüp gidebilir.
Bir uçurum, seni içine çekebilir. Seni büyüleyebilir. Sen kurtuluşuna inanırsın. O senin felaketin olabilir.
Olsun. Felaketin olsun, ağlarsın ve bin yıllık deyişlerde yeniden canlanırsın...
Yaş aldıkça, yara aldıkça, kandıkça iflah olmuyorum. Bu kaçıncı cuma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder