'Anda'

'... çünkü' diye söze başlamalarım da gösteriyordur ki ben aklımı alamıyorum hayatın fısıldadıklarından. 


Bu yüzdendir ki...


...size boş boş bakıyorken sizi görmediğimden değil ama ruhunuzun derinliklerinden bir fısıltı duyduğumdan...


... hiçbir zaman burada değilmişim gibi hissederken sizden kaçtığım için değil ama oradaki varlığımızın aksinin hangi paralel evrende nasıl tınladığına daldığımdan...


... huysuzlukla mırıldanışım o andan mutsuz olduğumdan değil ama o anın çoğul varlığındaki tüm ihtimalleri aynı anda kucaklamaya çalıştığımdan...


... içim veremediğim sesler, hisler ve imgelerle dolu. Ve bu bana bazen ağırlığı altında toz olacakmışım gibi hissetiriyor. Ve bazen de bir an oluyor sanki tüm kainata sarılmışım. Yani onmaz acılarım ve dinmeyen coşkum bu yüzden.


Yani deliliğim sevgimden...