Bence bunu yapabiliriz bence birlikte olabiliriz ;)
Ne aramaya ne bulmaya geldim bildiğimi zannetsem de hiçbir fikrim yok. Kendime masraf çıkaran gelgitlerimden batıp evsiz kalmaktan korkuyorum. Ama burada olmaktan her zamanki gibi çok mutluyum. Bu defa bir ilki de gerçekleştirerek hizmetlerimi geliştiriyorum. Tüm sırt ağrılarıma değmesi için bu defa yanımda sürüklediğim bilgisayarımı değerlendirip taze bir tefrika serisiyle bu keyfi taçlandıralım.
VARIŞ - 30 Haziran Cumartesi
Öğleden sonra İstanbul'dan kalkışla başlayan aktarmalı yolculuğum, Münih'teki geçişin yüreğimizi hoplatması dışında, beni şaşırtacak şekilde adım adım aktı maaşallah! Münih havalimanını bundan önceki ilk ve son görüşüm meşhur olaylı Amerika dönüşümde olmuştu. (Bunu başlı başına sonra tefrika edeceğim çocuklar) Özetle sağ elimde çekçek sol omzumda laptop ve sırtımda eşşek kadar siyah çantamla koşarak geçtiğimi hatırlıyorum. Bu defa da yine boydan boya geçerken şöyle bir görecek kadar vaktim oldu sadece ama en azından sakin bir yürüyüşle. Gördüğüm kadarı da bayağı hoşuma gitti açıkçası, dönüşte biraz vaktim olmasını ümit ediyorum...
İstanbul - Münih kısmında heyecanımı alan yanımdaki teyze! E adını söylememişin bana! Kızının adı Serap ama seninkini bilmiyorum. Önce beni korkuttun bayıcan diye ama ne kadar tatlı, açık zihinli bir ablaydın. Zihindeki açıklığın örtüye bağlı olmadığını ispat eden tek tük insanlar, siz çok yaşayın e mi?! Örnek olun azıcık.
Lufthansa'ya bok atıp duruyor millet. Tamam bir Alex değil de Alitalia'yı tadan Lufthansa'yı nikahına alır be kardeşim! THY ile ilgili duygularım çok karışık ama objektif de olamıyorum hem pozitif hem de negatif anlamda. İş başka arkadaşlık da başka hani, neyse... İkinci kısımda artık heyecanım yükselse de uzun zamandan beri ilk defa dikkatim bayağı bir dağılmadan kitap okuyabildim. En süper an ise;
BEN BUNU UÇAKTAN GÖRDÜM OLUM!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder