Sessizlik,
Hiç durmadan...
Adım adım...
Işıklar,
Perde aralığından
Damla damla sızmaktalar.
Korkuluk bir ifadeyle
Ve taze biçilmiş vazifelerle
Karşıladım payıma düşeni.
Birikmiş yığınlarca soru...
Cevap mümkün değil.
Arıyorsun yine de...
Bu boş-anlamsızlık
Duygusunu silmek adına
Silik mücadeleler...
Hep aynı gurur çizen çabalar:
"Bir izim olsun adıma,
Kalsın, dolaşsın yıllarca,
Göç vaktinden sonra da."
Zavallı bir kudret arayışı.
İşte yaşamın ağrısı;
Varlık sızısıyla
An be an yaklaşan
Yok oluş sırası...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder