Kirli sakallarında ılık şarap kokusu
Üşümeler ellerime uzanmış
Koltukta bir roman yanıyordu sanki
Alevleri pencere pervazına yansıyan
Gece alacalı, sağır bir uykuda gibi
Sokaklar susmadalar
Olabildiğince yalnız
Sesi olmayan çığlıklar vuruyor yatağına
O korkuyor gözlerini kapamaya
Bir şeyden kaçıyor gibi
Bir hayalden belki de
Acı dolu anılardan, yarı yanmış kağıtlardan
Yağmur başladı çatıda yürümeye
Ayak sesleri bir kadını andırıyordu
Ve kimileri ağlıyordu perde aralıklarında
Soğuk, rüzgarlı, keskin bir geceydi
Cesaret isterdi yüz yüze gelmek
Ve bunu bilircesine gün doğumuna dek
Herkes kendi kuytusunda ağladı
*İlüstrasyon: Sugarcream (deviantart)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder