Bu Hafta Sustum
Hiç içimden gelmedi konuşmak.
Hiç içimden gelmedi gülmek.
Hiç içimden gelmedi yazmak.
Ama diyemem ki hiç konuşmadım, gülmedim, yazmadım... Yine de elimden gelmedi paylaşmak... Biliyorum ki sizin içinizden de ne okumak geldi, ne de duymak neler düşündüklerimi, hissettiklerimi.
Bu hafta sarsıldık... Çok sarsıldık... Yine yıkıldı yürekler, biz belki uzaktan bir kez daha sıyırdık kurşunu. Ama isabet etmeyenimiz oldu mu yine de?
Ama birlikte bir kez daha rüştümüzü ispat ettik, hem de çok uzun bir aradan sonra. Eksiğiyle gediğiyle, kıymeti bilinmese henüz belki yerine ulaşmasa da gördük ki sandığımızdan çok daha fazla iyilik varmış, hala kalmış buralarda da...
Üzgün, buruk, acı ve gayret dolduk. Ağladık. Hem de nasıl, hem de ne çok, hem de el ele!
Biliyorum ki kötülükler sona gelmiş değil ama yine de topladıkları kolileri getiren minik elleri görünce, bir ince tatlı derin sızı girmedi değil yüreklere...
Ve daha neler neler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder