Kalbimden akıp gidenler
Bir yerlerde birikiyor.
Dönmediklerine göre
Güzel bir ova olmalı vardıkları yer.
Aradıklarını buldukları
Bir kucak gibi olmalı.
Ben de akıp gitsem oraya,
Bulur muyum azaldıklarımı?
Yeni bir diyar içine alır mı
Eskiye batmış avuçlarımı?
Şimdilik tutunduğum
Bu titrek dalda kalmalı.
Daha biriktirmeli damla damla hayatı.
Ki bir gün bıraktığımda
İçime saplanan bu dalı,
Düştüğüm yer tanıdık, ılık,
Tüm hayatlardan yığılmış
Yumuşacık bir yastık olsun.
Kalbimden geçip gidenler
Bir yerlerde kalakalıyor.
Nedir onları durduran?
Benden kendine çekip
Bir boşlukta bırakan...
Çekmeyi bırakıp sevdanın bir ucundan
Savrulsam o boşluğa,
Onca ismin arasında
Saran olur mu ruhumu?
Ama riske gelmiyor hayat.
Kalmalı şimdilik bu yamalı kalp içinde.
Esme zamanı geldiğinde,
Bir rüzgar olduğumda,
Kuyruğumda en güzel
Güz yapraklarını toplayıp
Kendi sevda cumhuriyetime
Vurduğumda ruhumu,
Yüzümü karşılayacak eller sonsuz olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder