Ben artık gidiyorum.
Çok az zamanım kaldı
Nefesinin yanında.
Her gün bir öpüş kadar
Al sakla soluğundan.
Ben belki yeniden hissetmek için
Dönemeyebilirim ama sen sakla.
Bir tek bu düş beni ısıtacak
Tüm çatısız zamansızlıklarımda.
Ve bir gün bulutlara
Sürdüğümde yüzümü,
Biriktirdiklerini almak için
Son kez uğrayacağım
Yatağının kenarına.
Sen her zamanki gibi
Yine uyuyor olacaksın.
Ama ben yüklenip
Soluğun-sevdan dolu bir rüzgarı
Çok daha uzak bir sonsuzluğa koyacağım ki
Yıldızlar da öğrenebilsin
Işığı kimden çaldıklarını.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder