Damlaya damlaya
Göl oluyor içimde
Giderek mavi ışıklara
Bürünüyor içim
Yeni oyunlar
Oyuncaklar ediniyorum
Ara sıra yarım yarım oyun kuruyorum
Yana yakıla uyanıyorum rüyalarda
Oyun moyun kalmamış aslında
Kendimden korunmaya hamle edip
Başkalarının korkularına sığınıyorum
Ve bir gün yine gözüm dalmışken
Kağıdın sağında kalakalmış elime
Tedirgin bir hisle kendime geliyorum
Bakıyorum ki zaman geçmiş
Kalmamış hiç kimse
Kısa şaşkın bir duraklamanın ardından
Yalnızlığın yeni olmadığını fark ediyorum
Hep buradaymış bunca zaman
Kalabalığın arasına saklanmış
Şimdi kimse yokken
Karşı karşıya kalmışken
Onca zaman bilip de
Yüzleşmeye korkmuşken
Ve bugün halihazırda
Yanıbaşımda bulmuşken
Bir şans daha verip birbirimize
Tanışıyoruz
Ağırdan alıyoruz
Birbirimize yaptığımız
Haksızlıklardan arınıyor
Değişik ve serin bir ortak paydada
Kalkıp gidiyoruz
Ardımızda şimdi
Islıklı bir rüzgar
Yadigar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder